Dit najaar kun je kennis maken met de Nederlandse fotograaf Cas
Oorthuys: optimist, wereldreiziger en familieman met een oeuvre dat zich
kan meten aan internationale namen uit de fotografiewereld. Vanaf 15
september 2018 is in het Nederlands Fotomuseum in Rotterdam de
overzichtstentoonstelling 'Dit is Cas | Vintage fotografie' te zien.
Cas Oorthuys (1908 - 1975) heeft altijd veel en vrijwel aan één stuk
door gefotografeerd. Uiteindelijk laat hij een archief van bijna een half
miljoen foto's achter. Zoals landschapsschilders uit de zeventiende eeuw
eeuwenlang het beeld van Nederland bepaalden, doet Cas Oorthuys dat met
zijn fotografie: met veel wind en water, imposante wolkenluchten en een
open, opgeruimd landschap.
Ter gelegenheid van deze bijzondere tentoonstelling is door het
Nederlands Fotomuseum een Instagram fotowedstrijd georganiseerd met als
opdracht de schoonheid van Nederland of een typisch Nederlands landschap
vast te leggen zoals Cas dat deed: in zwart/wit en vierkant. Uit de meer
dan 700 inzendingen selecteerde een onafhankelijke vakjury, bestaande uit
de fotografen Hans van der Meer en Jan Dirk van der Burg, onlangs verkozen
tot Fotograaf des Vaderlands, en Frank Oorthuys, de jongste zoon van Cas
Oorthuys, uiteindelijk de 25 beste foto's.
En hoe gaaf is het dan om eind oktober te horen dat ik één van die 25
genomineerden ben.
❝
Een aanmoediging voor alle deelnemers om vooral door te gaan met fotograferen.
Vandaag, op de 110e geboortedag van Cas, vond de bekendmaking van de
winnende foto's in het Nederlands Fotomuseum plaats. Verzameld in de lobby
van het fotomuseum aan de Wilhelminakade in Rotterdam werden alle
foto's van de 25 genomineerden eerst kort besproken door de juryleden.
Iedereen mocht een toelichting geven op zijn of haar foto. Winnaar werd
Rik Groenland met een prachtige foto van een bootwerker. Eliza Bordeaux
sleepte de tweede prijs in de wacht met een culturele foto van een
Rotterdams straatfeest. Derde werd Hugo Lingeman met een verrassende foto
van overstekende fietsers, die zo het beeld uit lijken te fietsen.
Samen met de 22 andere genomineerden werd ik 4e, aldus de vakjury. In
hun toelichting op de foto's en slotbetoog werd duidelijk dat het wel
enige 'strijd' had gekost om de 3 winnaars te kiezen. Een aanmoediging
voor alle deelnemers om vooral door te gaan met fotograferen.
Het was een prachtig feestje bij het Nederlands Fotomuseum. Niet
gewonnen, maar een eer om één van de genomineerden te zijn. En zelfs
onderweg naar huis word je dan nog geconfronteerd met de naamgever van de
fotowedstrijd, Cas Oorthuys.
De expo #ditisCas is trouwens te zien tot 13 januari 2019.
Vandaag werd in Frankfurt Europa's 70.000-ste Stolpersteine
(struikelsteen) geplaatst door de bedenker van het Stolpersteine-project,
Gunter Demnig. De in 1947 geboren Duiste beeldend kunstenaar groeide op in
Nauen en Berlijn en ging in 1967 kunstpedagogie studeren aan de Hochschule
für Bildende Künste in Berlijn, gevolgd door een studie industrieel
design. Stolpersteine zijn gedenktekens die in het trottoir worden aangebracht
voor huizen waar destijds (veelal Joodse) mensen woonden die slachtoffer
werden van het nationaal-socialisme.
Op donderdag 21 juni 2012 werden onder grote belangstelling door Gunter
Demnig in Zuidland de laatste 9 van in totaal 45 Stolpersteine op
Voorne-Putten gelegd ter nagedachtenis van de in 1942 gedeporteerde
Joodse dorpsgenoten. Zij kwamen nooit meer terug.
Op dat moment waren er in heel Europa al meer dan 30.000 Stolpersteine
geplaatst.
Op die dag in juni mocht ik als fotograaf meewerken aan het project. Ook
onze oudste dochter Lotte werkte aan het project mee. Samen met haar lagere
school leraar Hans Aalbersberg speelde ze op saxofoon Klezmermuziek. Eind
oktober van datzelfde jaar trad Lotte opnieuw op met haar leraar Hans. Dit
keer bij de afsluitende herdenkingsdienst van het project in de Sjoel in
Brielle.
Hierbij een kleine compilatie van de foto's van de plaatsing van de
Stolpersteine in Zuidland in 2012.
